Zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 – nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży – nie dłużej niż przez 270 dni.
Zdarzają się sytuacje, w których ubezpieczony, po wyczerpaniu okresu zasiłkowego, wraca do pracy na kilka dni, a następnie ponownie przechodzi na l4. Czy w takiej sytuacji dla ubezpieczonego otwiera się nowy okres zasiłkowy?
Do 31 grudnia 2021 r. art. 9 ust. 2 ustawy zasiłkowej (ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa) brzmiał w następujący sposób:
Do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni.
Jeżeli więc ubezpieczony po wyczerpaniu okresu zasiłkowego pozostaje nadal niezdolny do pracy z powodu tej samej choroby, a przerwa pomiędzy wyczerpaniem okresu zasiłkowego a ponownym przejściem na l4 nie przekroczyła 60 dni, nie dojdzie do otworzenia nowego okresu zasiłkowego.
Pamiętajmy, że w sytuacji, kiedy ubezpieczony, który po wyczerpaniu okresu zasiłkowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy, ubezpieczony może starać się o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego (art. 18 ustawy zasiłkowej).
Z powyższego przepisu wynika, że jeżeli ubezpieczony po wyczerpaniu okresu zasiłkowego powraca do pracy a następnie przechodzi na l4 z powodu innej jednostki chorobowej, otwiera się dla niego nowy okres zasiłkowy. Nie jest to jednak oczywiste dla ZUSu. Niektóre jednostki ZUS praktykują sprawdzanie, czy po wyczerpaniu pierwszego okresu zasiłkowego ubezpieczony odzyskał zdolność do pracy, czy nie. Posłużę się przykładem: Ubezpieczony przebywał na zwolnieniu lekarskim z powodu schorzeń ortopedycznych i w związku z tym wyczerpał okres zasiłkowy. Następnie po kilku dniach obecności w pracy ubezpieczony przeszedł na l4 z powodu nadciśnienia, wnosząc o wypłatę zasiłku chorobowego z tego tytułu. ZUS podjął czynności mające na celu sprawdzenie, czy schorzenia ortopedyczne zostały wyleczone i czy ubezpieczony po stawieniu się w pracy, był rzeczywiście zdolny do pracy w kontekście schorzeń ortopedycznych. W sytuacji, w której ZUS podejmuje czynności sprawdzające, zachęcam do tego, żeby skonsultować się z osobą, która zajmuje się sprawami przeciwko ZUS – udanie się po pomoc na tym etapie może zaoszczędzić czas i zapobiec wydaniu decyzji odmownej w zakresie otwarcia nowego okresu zasiłkowego.
Od 1 stycznia 2022 r. zmieniła się treść art. 9 ust. 2 ustawy zasiłkowej. Obecnie przepis ten brzmi następująco:
Do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzednich niezdolności do pracy, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni. Do okresu zasiłkowego nie wlicza się okresów niezdolności do pracy przypadających przed przerwą nie dłuższą niż 60 dni, jeżeli po przerwie niezdolność do pracy wystąpiła w trakcie ciąży.
Obecnie więc nie jest ważne, czy po wyczerpaniu okresu zasiłkowego zachorowaliśmy na tą samą, czy inną chorobę. W każdym przypadku, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekroczyła 60 dni, mamy do czynienia z jednym okresem zasiłkowym. Żeby otworzyć nowy okres zasiłkowy, konieczne jest wystąpienie przerwy w chorobach przekraczającej 60 dni. Wyjątkiem są sytuacje, w których po przerwie niezdolność do pracy wystąpiła w trakcie ciąży.
